(Foto: Wikipedia)
Srpska pravoslavna crkva danas obeležava praznik posvećen osnivaču dinastije Nemanjića, Stefanu Nemanji, koji se četiri godine pre svoje smrti odrekao prestola, zamonašio i dobio ime Simeon.
Prepodobni otac Sveti Simeon, rođen 1118. u Ribnici kod Podgorice, rodonačelnik je vladarske dinastije Nemanjića, tvorac moćne srpske države u srednjem veku, veliki župan Raške i smatra se jednim od najznačajnijih srpskih vladara.
Nakon što je učvrstio državu, on se pridružio svom najmlađem sinu Svetom Savi i zamonašio se 1196. godine. Isto je učinila i njegova žena Ana, koja je dobila monaško ime Anastasija.
Predanje kaže da su otac i sin provodili dane i noći u molitvi. Neumorno su radili i iz temelja 1198. obnovili Hilandar, koji je danas jedno od najsvetijih mesta pravoslavlja na svetu.
Osim ovog manastira, Sveti Simeon je podigao i Đurđeve Stupove i Studenicu i bio dobrotvor i ktitor velikog broja drugih crkava i manastira.
Preminuo je kao monah Simeon u manastiru Hilandar 1199. godine, a Sveti Sava je preneo očeve posmrtne ostatke 1208. u Rašku, da bi nad njima izmirio svoju stariju braću Stefana i Vukana koji su se borili za vlast.
Mošti Svetog Simeona danas se nalaze u njegovoj zadužbini Studenici.
Crkveni kalendar, pored imena Svetog Simeona, navodi da je bio „veliki vladalac srpskog naroda, ujedinitelj srpskih zemalja, tvorac nezavisne srpske države, branitelj pravoslavlja, istrebitelj jeresi“ i to najbolje opisuje zašto se pretpostavlja da nema srpske crkve u kojoj nije prikazan lik ovog svetitelja.
Posvećena mu je i kapela u rezidenciji srpskog patrijarha u Beogradu, a slavi se i kao krsna slava.
Prema narodnim običajima, na današnji dan, u spomen na sveca su se održavali vašari, a danas je to samo običaj u Valjevskoj Mionici.
Ovaj praznik se proslavlja 26. februara uz vino, žito i slavski kolač, kao i osveštanjem koje obavlja sveštenik.
Veruje se da je dan Svetog Simeona dobar za obnovu prijateljstva kako bi svi u miru i blagostanju dočekali buđenje proleća.
